در خلوت مردابمم تنها نشسته ام

 

سالهاست که انتظار می کشم

 

و چشم هایم را به دستگیره ی در قفل کرده ام

 

در قمار جهنمی خودساخته

 

لحظه هایم را ثانیه ثانیه باخته ام

 

و دقیقه دقیقه خودم را

 

سال به سال نفرین کردم

 

من سزاوار چنین نفرینی نبودم

 

کخه مرا در  پیله ی گناهی تنیده بود

 

و شمایل کریهی که هر روز...

 

بیشتر دعا می خواندم

 

و بیشتر گناه می کردم

 

و بیشتر انسان بودم

 

و بیشتر انسان نبودم

 

من هیچ عصیانی را نبوده ام

 

من هیچ صفحه ای را خط خطی نکرده ام

 

من زنبیل کسی را نخورده ام

 

من دلی را نبرده ام

 

من نبرده ام

                من

                          هرگز

                                     نبرده ام

در د...

 

عکس تو را...

 

انتظار...

 

می کشم

 

می دانم هیچ

 

 کسی نخواهد امد

 

و تو

 

شکل هیچ کسی...